Basi

Unieś głowę jak źródło, z niej powstanie kolor

i nazwanie wszechrzeczy, i płynienie porom.

Widzisz, wszystko spełnione, czas po brzeg nalany

i niebo syte żaru jak złote fontanny.

A wszystko możesz spełnić od nowa

i począć widowiska w obłokach tryskające oczom.

I wszystko, co przypomnisz, będzie jak czas głuchy,

nad którym jak nad ciałem zawirujesz duchem.

Bo kochać znaczy tworzyć,

poczynać w barwie burzy

rzeźbę gwiazdy i ptaka

w łun czerwonych marmurze.

Krzysztof Kamil Baczyński, marzec 1942 r.