1. Kiedy warto pójść na terapię małżeńską/ terapię par?
Do psychoterapeuty warto zwrócić się z każdym problemem, z którym para bezskutecznie próbuje sobie sama poradzić, ale tylko wtedy, gdy obie osoby są przekonane do spotkania. Przekonywanie kogoś, zmuszanie go, uzyskiwanie zgody płaczem, groźbą i szantażem mija się z celem. Osoba, która nie ma motywacji by pracować nad zrozumieniem trudności w swoim związku razem z psychoterapeutą i swoim partnerem/partnerką, prędzej czy później zrezygnuje z psychoterapii przed jej uzgodnionym terminem zakończenia.

2. Kiedy nie warto.
Nie warto, jeśli tylko jedna osoba tego chce. Wtedy warto rozważyć psychoterapię indywidualną, która też może pomóc zrozumieć, co się dzieje w związku.
Nie warto również, jeśli prowadzi się jednocześnie inną relację partnerską (i ukrywa się to i przed partnerem, i przed terapeutą).
Nie warto, jeśli robi się to dla kogoś („dla żony”, „dla dzieci”) a nie dla siebie i dla związku.

3. Z jakimi trudnościami zgłaszają się pary?
Pary przychodzą na terapię, np. gdy
– jedna z osób waha się czy pozostać w związku,
– relacja przechodzi kryzys z powodu różnych wydarzeń losowych (trauma dotycząca obojga lub jednego z nich),
– gdy zdrada jednego z partnerów, choć „wybaczona” nie pozwala o sobie zapomnieć,
– konflikty przybierają na sile i nie udaje się porozumiewać,
– para chce się nauczyć dobrej komunikacji,
– para oddala się od siebie, nie respektuje lub nie rozumie wzajemnie praw i potrzeb,
– w związku brakuje bliskości i intymności,
– para chce „dobrze się rozstać”.

4. Czy terapia par jest także ofertą dla par nieheteronormatywnych?
Tak, oczywiście.

5. Czy terapeuta podpowie czy mamy lub nie mamy dalej być razem?
Psychoterapeuta tego nie rozstrzygnie, decyzje musi podjąć każda osoba w związku – jednak przebieg terapii i udział terapeuty w poznawaniu, wysłuchiwaniu i analizowaniu wzajemnych punktów widzenia, odczuć, zranień, potrzeb, rozczarowań, nadziei obojga partnerów pozwala na związek spojrzeć z innej perspektywy i zdecydować, co można w nim zmienić a co jest jednak wartościowego, łączącego.

6. Czy terapeuta wpłynie na naszego partnera/partnerkę by się zmienił/zmieniła?
Terapia, w założeniu, ma wpływać na zmiany w życiu, na takie, które nam służą, ale czy one nastąpią zależą od osób zainteresowanych własną zmianą. Terapeuta nie będzie wywierał wpływu, ani stawał po żadnej stronie (choć w niektórych przypadkach jawnej krzywdy, dręczenia, przemocy partnera wobec drugiego partnera itd. będzie konfrontował z tym uczestnika terapii).

7. Jak długo trwa terapia, jak często są spotkania?
Wiele zależy od celu, z jakim zgłasza się para – od kilku do kilkudziesięciu spotkań. Sesje odbywają się zwykle co dwa tygodnie, w tym samym terminie (ten sam dzień tygodnia, ta sama godzina), trwa zwykle 1,5 godziny (90 min).

8. Czy terapia par jest skuteczna?
Terapia par ma wiele zalet. Pozwala zobaczyć partnera w innym świetle, poznać go bardziej, nauczyć się z nim prawdziwie i otwarcie rozmawiać, o nim samym, o sobie samym, o związku. Terapia par pozwala też przedstawić swoje racje w bezpieczny sposób, z towarzyszeniem bezstronnej osoby – terapeuty, która nie dzieli emocji na dobre i złe, nie ocenia zachowania partnerów tylko stara się dociec przyczyn nieporozumień i cierpienia, i ułatwia parze usłyszeć się i zobaczyć nawzajem.
Terapia będzie skuteczna również wówczas, jeśli partnerzy wspólnie i zgodnie dojdą do wniosku, że podjęli wszystkie dostępne środki i metody, by uratować małżeństwo czy związek, ale wzajemny szacunek czy sympatia to zbyt mało, by być razem. Wówczas, wspólnie z terapeutą, można „dobrze się pożegnać”, minimalizując cierpienia.

Renata Mazurowska, psychoterapeuta