Stres służył kiedyś mobilizacji i był natychmiast odreagowywany – dziś często nie mamy na to czasu. Jeśli nie odreagujesz stresu, organizm upomni się o to, chorując.

Jak reagujemy na stres? Strategie zachowań wg Lazarusa to:

konfrontacja (próba wpłynięcia na czyjeś decyzje będące źródłem stresu),
dystansowanie się (próba zapomnienia, zminimalizowania),
opanowanie się (samokontrola),
ponoszenie odpowiedzialności („Tak, to był mój błąd”),
poszukiwanie wsparcia (w sobie i w innych),
planowe działania („Sporządzam plan i działam wg ustaleń”),
pozytywne przewartościowanie sytuacji („To doświadczenie uczyni mnie lepszym człowiekiem”).

Jednego uspokaja bieganie, innego – słuchanie muzyki, trzeci potrzebuje wyrzucić z siebie potok słów… Trening autogenny Schultza także pomaga wrócić do równowagi, zwłaszcza często stosowany.

A na co dzień…

Wypoczywaj. Dbaj o siebie, o ciało, o swoje emocje. O to, co jesz. Ile śpisz. O swój rozwój intelektualny i duchowy. Zawsze znajdź dla siebie dobre słowo. Słuchaj siebie.
Dr Gary E. Schwartz, psycholog z Arizona University, twierdzi, że ludzie, którzy rozpoznają sygnały ciała i umysłu, takie jak dyskomfort, ból, smutek, gniew i przyjemność, są zdrowsi.

Aby pokonać obciążenia, potrzebne jest także poczucie sensu życia. Niezwykle aktualna dziś wydaje się idea szczęśliwego życia z czasów średniowiecza, zgodnie z którą na pogodny byt składają się:

vita activa (praca, działanie),
vita contemplativa (kontemplacja, kontakt z samym sobą, z otoczeniem, naturą i Absolutem),
sen.

poczucie wpływu ma znaczenie

Przyjmij postawę życiową z pozycji wygranego, a nie ofiary („kieruję swoim życiem, nie pozwalam zewnętrznym okolicznościom zburzyć mojego świata”). Unikaj stwierdzeń ze słowem „nie”, typu: nie mogę, nie umiem, nie mam, nie poradzę sobie.

Bądź dla innych

Ci, którzy pomagają innym, są „dobrymi obywatelami” – czują się potrzebni, naturalnie obniżają swój poziom stresu j, a co za tym idzie – mają lepsze zdrowie i dłużej żyją.

Renata Mazurowska, psychoterapeuta, trener grupowy